Absorpcja atomowa to metoda pozwalająca określić ilość konkretnego pierwiastka obecnego w próbce. Opiera się ona na zasadzie, że pewne pierwiastki absorbują światło o określonych długościach fali, przez co stają się widoczne.
Proces polega na umieszczeniu próbki przed rurką z atomizerem (w której znajdują się odparowane atomy), a następnie oświetleniu jej światłem i przepuszczeniu przez nią. Atomy absorbują energię ze światła i zostają wzbudzone, co powoduje, że emitują światło o większej długości fali. To wyemitowane światło może być wykryte przez lampę fotopowielacza, która zamienia je na prąd elektryczny. Mierząc ten prąd, możemy łatwo obliczyć, ile atomów było obecnych w naszej próbce. Więcej informacji na temat tej technologii znajdziesz na stronie https://www.tegal.pl/absorbcja-atomowa-galwanotechnice/.
W procesie tym wykorzystuje się urządzenie zwane spektrofotometrem absorpcji atomowej, które mierzy określone długości fal światła pochłanianego przez atomy podczas przechodzenia przez płomień. Ilość pochłoniętego światła określa stężenie pierwiastków w próbce.
Absorpcja atomowa jest używana do określenia ilości metali stopowych obecnych w stopie lub roztworze. Może być również stosowana do wykrywania zanieczyszczeń w metalach, takich jak siarka i węgiel. Metoda może być stosowana na stopach zawierających dowolną kombinację niemetali takich jak aluminium, żelazo, miedź i mangan ze sobą lub z metalami takimi jak cynk czy cyna.
