Do badania narządu wzroku okuliści wykorzystują rozmaite, nierzadko bardzo zaawansowane urządzenia i przyrządy. Jednym z najważniejszych jest lampa szczelinowa – konstrukcja składająca się z mikroskopu rogówkowego, filtrów oraz silnego źródła światła. Służy ona przede wszystkim do weryfikacji stanu struktury oka w celu postawienia konkretnej, precyzyjnej diagnozy. Samo badanie za pomocą tego sprzętu nie jest zbyt skomplikowane, ale wymaga zawsze podania pacjentowi środka rozszerzającego źrenice.
Lampa szczelinowa, zwana fachowo biomikroskopem umożliwia obejrzenie oka, w tym zwłaszcza jego przedniej części (powieki, rogówka, twardówka, tęczówka itp.). Jeśli dodatkowo jest wyposażona w specjalną soczewkę, to pozwala również na dokładne zbadanie dna oka. Rola tego urządzenia w diagnostyce okulistycznej jest wyjątkowo szeroka, bo stosuje się je powszechnie nie tylko do ogólnej oceny stanu narządu wzroku i wykrywania popularnych wad (daleko- i krótkowzroczność, astygmatyzm), ale również do wykonywania gonioskopii.
Metoda ta polega na ustaleniu kąta przesączania oraz ilości barwnika odpowiadającego za prawidłowe widzenie. W ten sposób można np. stosunkowo łatwo i z dużą pewnością określić rodzaj jaskry, co ma ogromne znaczenie przy wyborze ścieżki leczenia. Badanie z wykorzystaniem lampy szczelinowej jest całkowicie bezbolesne i rozpoczyna się od zaaplikowania do oczu pacjenta kropli rozszerzających. Następnie musi on odczekać kilkanaście minut, po czym kładzie głowę na podpórce i patrzy w przód, powstrzymując się jednocześnie od nerwowych ruchów.
